Geçen gün sevişirken; Kafka'nın Aforizmalar kitabındaki 16 numaralı aforizmasını anımsadım: "Kafesin biri, bir kuş aramaya çıktı."
İçimden şöyle geçirdim: "Ah be Franz'ım ah be Kafka'm... Kuş kafesini buldu bile."
Kuş mu kafesini bulur, yoksa kafes mi kuşunu arar; bilemiyorum ama şundan eminim ki kuş kafese girdikten sonra kuş da kafes de bunu dert etmez. Sonuç itibariyle kafes boşluğunu doldurmuş, kuş da sarhoşluğunun kafasını yaşamış olur. Tabi diğer taraftan; kuşun kafesin boşluğunu doldurmuş ve kafesin kuşun sarhoşluğundan faydalanmış olduğunu da es geçmemek gerekir.
Bu konu hakkında enine boyuna düşünmek isterken iniltileri yükseldi. Kapının ardındaki homurtular ise beni ve onu tedirgin etmek yerine üstümüzde katalizör etkisi oluşturdu. İkimiz için de mutlu son artık kapıdaydı.
Not: Bir barın tuvaletindeydik.
Not Not: Kuş işini bitirdikten sonra kafesten çıktı.
Not Not Not: Kuş da kafes de heyecandan ölüyordu.
